Krzywa Wieża w Pizie: Najbardziej monitorowany zabytek świata
Już w 1178 roku, a więc pięć lat po położeniu fundamentów słynnego zabytku, prace przy wznoszeniu wieży zostały wstrzymane. Budowniczy dostrzegli wówczas, że ze względu na niewłaściwy wybór podłoża, wieża odchyla się od pionu – glina i piasek, sprawiły, że konstrukcja zaczęła nierówno osiadać w gruncie.
Prace wznowiono dopiero w 1272 roku, w tym czasie ziemia pod wieżą ustabilizowała się. Zdecydowano wtedy także, że dobrym wyjściem będzie zwiększenie liczby pięter konstrukcji po jednej stronie – miało to sprawić, że wieża będzie wydawała się prostsza.
Rok 1998: wieża w Pizie obciążona ołowiem
Krzywa Wieża w Pizie od czasu powstania przetrwała aż cztery trzęsienia ziemi, ale jednocześnie stale się wykrzywiała. O budowlę najbardziej obawiano się pod koniec XX wieku – wówczas odchylała się ona od pionu aż o 5,5 stopnia. Zamknięto ją wtedy na ponad dekadę, by ją wzmocnić.
Swój dzisiejszy stan zawdzięcza ciężkiej pracy zespołu inżynierów z Politechniki w Turynie. Początkowo eksperci chcieli wstrzyknąć pod nią beton – ostatecznie zdecydowali jednak, że to zbyt niebezpieczne i postanowili obciążyć ją od strony północnej – a więc odwrotnie niż się przechyla – 900 tonami ołowiu. Spod budowli usunięto także ziemię, dzięki czemu wieża wyprostowała się o 40 centymetrów.
Zdjęcie Krzywej Wieży z ok. 1905 roku.
