Jak mówi Ó Foghlú, prace renowacyjne Hometree będą opierać się na radach ekologów i leśników. Jednak wstępną wizją jest przywrócenie lasów sosnowych na górnych zboczach doliny, wierzby i olchy na terenach zalewowych oraz dębów i brzóz na zboczach doliny. Grupa będzie również pracować nad regeneracją torfowisk wierzchowinowych i ochroną bogatych w gatunki łąk.
Ale ponowne zalesianie nie będzie łatwe. Części tych wzgórz są tak pozbawione rodzimych drzew, że lasy nie mogą łatwo się regenerować. Stulecia ulewnych deszczy również wypłukiwały składniki odżywcze z gleby. James Rainey, ekolog z Trees for Life, organizacji non-profit zajmującej się przywracaniem dzikich szkockich lasów, mówi, że chociaż wzrost drzew w takich środowiskach może początkowo być powolny, lasy będą się regenerować, jeśli zmniejszysz presję wypasu, upewnisz się, że roślinność nie zapala się zbyt często i zapewnisz lokalne źródło nasion drzew. „Jeśli spełniasz te kryteria, wyzdrowiejesz” — mówi.
Chodzi jednak o coś więcej niż drzewa. Rainey mówi, że konieczne może być ponowne wprowadzenie specjalistycznych dzikich kwiatów i porostów, aby ponownie złożyć ekosystem. Podkreśla też potrzebę ochrony torfowisk i innych wrażliwych siedlisk na tych wzgórzach. Uważa jednak, że przywrócenie lasów deszczowych strefy umiarkowanej jest niezbędne. Mówi, że na całym świecie mogą się rozwijać tylko w wąskich pasmach klimatycznych, takich jak zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej, południowe Chile oraz zachodnia Irlandia i Szkocja. „Przed nami ogromne wyzwanie, aby przywrócić ten ekosystem” – mówi.
Jednak szersza wizja Hometree może okazać się trudną sprzedażą w kraju, w którym od tak dawna nie ma rodzimych lasów. „Trzy do 5000 lat w większości regionów Irlandii” — mówi Ó Foghlú. „Tak naprawdę nie są częścią naszej kultury. Staliśmy się pasterzami i to jest rzeczywistość, z którą musimy sobie poradzić”.
Istnieje również niewielka zachęta finansowa dla rolników do odtwarzania lasów. Wielu rolników, mówi Ó Foghlú, postrzega ponowne zalesianie gruntów jako trwałe pozbawianie ich produktywności ekonomicznej. Rolnicy nie widzą też, jak ich dzieci będą mogły w przyszłości zarabiać na życie z rodzimych lasów, mówi Ó Foghlú. – A od tej chwili nie masz im nic do powiedzenia.
Wielu irlandzkich rolników górskich jest również ogólnie sceptycznie nastawionych do środków ochronnych. W latach 90. duże połacie zachodnich gór Irlandii wyznaczono jako strefy ochrony. Rolnicy twierdzą, że dokonano tego przy niewielkim udziale właścicieli ziemskich, że ograniczyło to działalność rolniczą i zdewaluowało grunty, a płatności oferowane w zamian zmniejszyły się z czasem. „Oznaczenia i sposób ich stosowania w Irlandii były dość toksyczne” — mówi Vincent Roddy, prezes irlandzkiego stowarzyszenia Natura i Hill Farmers Association. „Prawdopodobnie zrobiono więcej, aby podważyć cele w zakresie różnorodności biologicznej niż cokolwiek innego. … I dlatego rolnicy są bardzo podejrzliwi wobec wszystkiego, co nowe”.
Ale Hometree ma nadzieję, że rekultywacja lasów będzie opłacalna dla rolników. Organizacja chce zebrać co najmniej 13 milionów dolarów ze źródeł rządowych, korporacyjnych i filantropijnych, aby sfinansować swoje 1600-hektarowe ambicje. Mówi, że przeznaczy 2,7 miliona dolarów na fundusz nagradzający rolników za ochronę i przywracanie lasów, organizowanie wydarzeń społecznych i programów szkolnych oraz opłacenie obiektów dla gości.
Ó Foghlú wyobraża sobie przyszłość, w której obok siebie rozwijają się rolnictwo i lasy. Wyobraża sobie zdrowe korytarze leśne zapewniające schronienie i paszę dla wypasanych zwierząt na farmach górskich, chroniące jakość wody i łączące większe obszary leśne. „Myślę, że można sprzedać koncepcję tych lasów na podstawie idei, że istnieją również korzyści dla systemów rolniczych” – mówi.
Jeśli Hometree może to zademonstrować wzdłuż rzeki Bealnabrack i na innych obszarach swojego projektu, bliźniacze cele kwitnących lasów i dobrze prosperujących farm w tych górach mogą nie wydawać się tak różne.
