Przed Domem Komisja ds. Energii i Handlu zakończyła nawet przesłuchanie z dyrektorem generalnym TikTok, Shou Zi Chew w zeszłym tygodniu, użytkownicy skorzystali z aplikacji, aby kpić z członków Kongresu za ich pytania. Prawodawcy zostali potępieni za brak kontaktu z realiami mediów społecznościowych. Jeden z młodszych TikTokkerów nazwał przesłuchania „najbardziej boomową rzeczą, jaką kiedykolwiek widziałem”.
Ale kontrowersji związanych z TikTokiem nie można po prostu przypisać różnicom pokoleniowym, ponieważ samo pojęcie prywatności danych nie wywodzi się z wynalezienia mediów społecznościowych, Internetu, a nawet komputerów. Zamiast tego można go prześledzić do przełomowej decyzji prawnej z 1849 r., Kiedy książę Albert z Anglii pozwał drukarza za próbę opublikowania katalogu rysunków, które on i królowa Wiktoria wykonali, przedstawiając ich życie osobiste. Wszystkie elementy biorące udział w dzisiejszych debatach na temat prywatności danych — dane osobowe, innowacje technologiczne i bezpieczeństwo narodowe — były również integralną częścią tamtej sprawy.
Jako ktoś, kto studiuje historię technologii, wierzę, że zrozumienie tej historii prywatności danych może pomóc rozplątać osobiste i narodowe interesy bezpieczeństwa, które są ze sobą powiązane w toczącej się debacie na temat tego, czy i jak TikTok jest zagrożeniem dla Amerykanów. Kiedy ustawodawcy umieszczają kwestie krajowe w obawach dotyczących prywatności osobistej, z którymi niewiele zrobili, grają na obawach wyborców dotyczących ich własnych informacji, nie łagodząc ich.
Orzeczenie z 1849 r. na korzyść księcia Alberta położyło podwaliny pod myślenie o danych jednocześnie jako o danych osobowych i narodowych, a nie tylko o jednym lub drugim. W sprawie Albert reprezentował nie tylko siebie, ale także monarchę, królową Wiktorię. Katalog, o którym mowa, zawierał opisy rycin, które przedstawiały dzieci członków rodziny królewskiej w żłobku, ich przyjaciół i psy, a także komentarze i krytykę. (Same szkice zostały już uznane za własność prywatną w osobnej sprawie). Innymi słowy, zamieniło życie prywatne pary królewskiej w informację i udostępniło je na sprzedaż.
Okazało się to fundamentalnym przypadkiem po obu stronach Atlantyku. Do 1890 r. ustanowiono amerykańskie przepisy dotyczące prywatności, cytując tę sprawę z 1849 r., Argumentując, że nawet celebryci mają „prawo do własnej osobowości”. Zakazując katalogu, sprawa z 1849 r. Potwierdziła prywatność osobistą i zdefiniowała ją przede wszystkim poprzez życie rodzinne. Ponieważ akwaforty były przeznaczone do „prywatnego użytku i przyjemności” Alberta i Victorii, udostępnianie danych na ich temat pozbawiłoby ich prawa do prywatności w domu. W 1849 r. monarchie upadały w całej Europie, a angielska również była chwiejna. Kiedy sędzia orzekł, że „życie prywatne rodziny królewskiej stanowi ich niekwestionowany tytuł”, zdefiniował ich suwerenność poprzez – nie w oderwaniu od – życie domowe. Tym samym ta sprawa ustanowiła precedens implikowania bezpieczeństwa narodowego poprzez retorykę ochrony prywatnej. Jednak takie traktowanie prywatności na pierwszym miejscu jest nieetyczne, chyba że jest poparte polityką zapewniającą ochronę tych praw.
Mając to na uwadze, możemy wyraźniej zobaczyć, w jaki sposób obecnie omawiane przepisy TikTok określają krajową prywatność danych pod względem prywatności. Pogląd, że chiński rząd mógłby szpiegować lub szantażować kluczowych pracowników rządowych poprzez ich aktywność TikTok i manipulować treściami osobistymi użytkowników, jest kwestią bezpieczeństwa narodowego. Ale sposób, w jaki urzędnicy o nich mówią, podkreśla indywidualną prywatność w Internecie, „prywatny użytek i przyjemność” z Internetu.
