Po co się odzywać, kiedy wygrałeś grę? McGough przyznaje, że jej „trudne” pochodzenie z klasy robotniczej może sprawić, że będzie bardziej prawdopodobne, że poczuje, że ma już „dość”. W wieku 16 lat opuściła szkołę, by podjąć pierwszą pracę, i wraz z byłym mężem założyła swoją pierwszą firmę z „dwoma laptopami i listą kontaktów”. Pewną rolę odegrało szczęście i wyczucie czasu — jej firma zajmująca się zgodnością z przepisami dotyczącymi częstotliwości radiowych stała się częścią rozwijającej się branży, a możliwość zatrudniania pracowników z Unii Europejskiej przyczyniła się do jej sukcesu.
Patriotyczni milionerzy chętnie podkreślają ekonomiczny argument, że podatki majątkowe mogą zwiększyć stabilność i pomóc w utrzymaniu zarówno zdrowej, wykształconej siły roboczej, jak i klasy średniej konsumentów z dochodem do dyspozycji – więc płacenie wyższych podatków może być dobre dla zamożnych biznesmenów. Jednak dla McGougha chodzi o uczciwość i zdrowy rozsądek w erze pogłębiających się nierówności i pogarszających się usług publicznych. Najbogatszy 1 procent Brytyjczyków posiada więcej majątku niż 70 procent najbiedniejszych razem wziętych. „Postrzegam to jako problem, jeśli masz tyle pieniędzy, że nie potrzebujesz już funkcjonującego społeczeństwa” – mówi. „Kraj potrzebuje superbogaczy, aby płacili odpowiednią część podatków”.
Pytanie za milion dolarów brzmi zatem: ile podatku?
Grupa opiera swoje propozycje na badaniach nad podatkami majątkowymi i nierównościami, z dodatkową dawką pragmatyzmu: „Podatek spadkowy nigdy się nie zmieni”, mówi McGough. W Wielkiej Brytanii grupa wzywa do wprowadzenia rocznego podatku majątkowego w wysokości 1-2 procent dla majątku powyżej 10 milionów funtów, który dotyczyłby około 20 000 osób, ale mógłby generować do 22 miliardów funtów rocznie, zgodnie z analizą Wealth Tax Commission na LSE i University of Warwick. To prawie wystarczyłoby, aby zapewnić całemu sektorowi publicznemu wzrost płac zgodny z inflacją.
Chociaż podatki majątkowe nie są nowym pomysłem, wiele z tych podatków zostało zniesionych w latach 80. .
Sprawy przeciwko podatkowi majątkowemu rozciągają się od „już płacę wystarczająco dużo”, co McGough mówi, że często się zetknęła, po spory dotyczące kosztów administracyjnych, ryzyka ucieczki kapitału i potencjalnego wzrostu unikania podatków i uchylania się od płacenia podatków. Była to mieszanka problemów biurokratycznych i obaw przed kryzysem zaufania na rynkach, które uniemożliwiły rządowi Harolda Wilsona wprowadzenie podatku majątkowego w Wielkiej Brytanii w latach 70.
Jeśli chodzi o ucieczkę kapitału, przyznaje się, że niektóre zamożne osoby mogą opuścić lub przenieść swoje pieniądze w wyniku podwyżek podatków. Ale analiza przeprowadzona przez Cristobala Younga, adiunkta socjologii na Uniwersytecie Stanforda, sugeruje, że większość pozostanie. Podczas gdy 5 procent miliarderów prowadzi transnacjonalistyczny styl życia między Londynem, Szwajcarią i tropikalnymi rajami podatkowymi, pozostałe 95 procent mieszka w kraju, w którym się urodziło, wykształciło lub rozpoczęło działalność gospodarczą.
Nowa klasa świadomych multimilionerów – brytyjska armia nie znalazła jeszcze pierwszego miliardera – wykorzystuje swój dostęp do bezpośredniego opowiadania się za nowymi podatkami majątkowymi we wszystkich partyjnych grupach parlamentarnych, współpracując z Tax Justice UK. Na rok 2023 planowane są wydarzenia poświęcone podatkom, inwestycjom i mobilności społecznej, chociaż grupa generalnie sprzeciwia się tego rodzaju wpływowi bogactwa na politykę poprzez prywatny lobbing i podważanie przez niego zaufania do demokracji. Na razie zaproszenia do Westminsteru postrzegane są jako zło konieczne.
Być może te posunięcia są również sygnałem, że interes własny wykracza poza uzasadnienie biznesowe. Podczas gdy niektórzy miliarderzy budują luksusowe bunkry, członkowie amerykańscy, tacy jak inwestorzy Nick Hanauer i Karen Stewart, są zajęci widłami i losami Marii Antoniny i Romanowów.
Prośba Patriotycznych Milionerów o opodatkowanie bogatych może przebić się właśnie dlatego, że pochodzi od samych bogatych. Naukowcy z King’s College London i University of St. Gallen w Szwajcarii przeanalizowali historię podatków majątkowych w 2021 r., obejmując dane od 1880 r. w 45 krajach. Stwierdzili, że siły demokratyzacji i modernizacji, a nawet wybuchy wojen zwykle nie przyspieszają wprowadzenia podatków majątkowych. Zamiast tego były one głównie wykorzystywane jako podatek ratunkowy, gdy kraje stanęły w obliczu szoku recesji gospodarczej. Podobnie jak w przypadku sukcesu McGough w biznesie, wyczucie czasu może być wszystkim.
Ten artykuł został opublikowany po raz pierwszy w wydaniu WIRED UK z maja/czerwca 2023 r
