Przyjaźń szakala z lisem. Dowód na istnienie międzygatunkowej zażyłości

Międzygatunkowe relacje zwierząt od dawna interesują badaczy. Wiadomo, że człowiek z psem może „przyjaźnić” się całe życie. Niewiele wiadomo jednak o relacjach między danymi gatunkami psowatych. Naukowcy odkryli zaskakujący ich zdaniem związek między szakalem złocistym a samicą lisa rudego.

W 2021 r. w niemieckich lasach zarejestrowano kilkadziesiąt ujęć przedstawiających szakala złocistego i lisa rudego. Na jednym ze zdjęć widać leżącą samicę lisa, wokół której bawią się młode, a obok niej stojącego szakala. Inne ujęcie przedstawia szakala, zwracającego jedzenie, które zjada jedno z młodych lisa. 

Badacze sugerują, że szakal widywany z samicą lisa był odizolowany od innych zwierząt swojego gatunku, co mogło skłonić go do budowania relacji z innym przedstawicielem psowatych. 

„Lisy rude na ogół wykazują podobne zachowania społeczne i dlatego mogą być dobrą alternatywą dla szakali złocistych w sytuacjach, gdy tym brakuje przedstawicieli swojego gatunku” – napisali badacze w niedawno opublikowanej analizie [„Interspecific social interaction between golden jackal (Canis aureus) and red fox (Vulpes vulpes”)].

Badacze zakładają, że szakal złocisty był samotny i czerpał korzyść z towarzystwa lisa. Realizował swoje podstawowe potrzeby społeczne jednostki. Z drugiej strony korzyści odczuwała też samica lisa i jej młode. Mieszane relacje między przedstawicielami danych gatunków mogą też ułatwić przetrwanie i uniknąć drapieżników.

Według obecnego stanu wiedzy niemożliwe jest rozmnażanie szakali złocistych i lisów rudych (inna liczba chromosomów). Choć w niektórych przypadkach znane są hybrydy gatunków ssaków o różnej liczbie chromosomów – np. muł.

Szakale złociste (Canis aureus) występują zarówno w Azji, jak i w Europie – można je spotkać w wielu krajach, m.in. w Niemczech, w Polsce też, ale rzadziej. Szakale żyją ok. 10 lat, uważa się, że w ogrodach zoologicznych prawie dwa razy dłużej. 

Wszystko wskazuje na to, że zwierzęta wędrują po świecie w poszukiwaniu dogodnego miejsca do życia. Szakale utraciły wiele naturalnych siedlisk w wyniku urbanizacji i rozwoju przemysłu na wsiach. Uważa się, że zwierzęta te będą częściej widywane w Europie ze względu na zmiany klimatyczne, czyli systematyczne ocieplenie.