Przez setki lat ludzie selektywnie hodowali różne rasy psów do określonych zadań, takich jak pasterstwo czy polowanie. Wiele osób zakłada, że rasy te są fizjologicznie wyjątkowo dostosowane do swoich ról, jednak nowe badanie podważyło to przekonanie.
W badaniu opublikowanym w czasopiśmie „Science Advances” przeanalizowano 117 czaszek 40 ras psów domowych i 18 gatunków dzikich psowatych przy użyciu technik rekonstrukcji 3D.
Wyniki wykazały niezwykły poziom podobieństwa wśród kształtu czaszek psów różnych ras, co wskazuje, że niektóre z nich mogą wcale nie mieć charakterystycznych cech fizycznych, które zwiększają ich zdolności, przynajmniej pod względem gryzienia i wąchania.
Setki wyhodowanych ras
— W ciągu ostatnich 200 lat ludzie wyhodowali setki ras psów, które wyglądają inaczej i są dość wyspecjalizowane w niektórych zadaniach, takich jak pasterstwo, ochrona czy wykrywanie zapachów — powiedziała w oświadczeniu Lindsay Waldrop, która współprowadziła badanie.
— Założyliśmy, że te psy wyglądają inaczej, ponieważ są strukturalnie wyspecjalizowane w tych zadaniach, ale nasze badanie pokazuje, że przynajmniej w przypadku ich czaszek nie są one wyspecjalizowane w związanych z nią zadaniach, takich jak gryzienie i praca z zapachem — dodała.
Wyniki badania mają również znaczący wpływ na stereotypy dotyczące ras. Na przykład rasy często kojarzone z silnymi ugryzieniami, takie jak pitbulle, są często określane jako niebezpieczne ze względu na swoje cechy fizyczne. Badanie nie wykazało jednak żadnych występujących w ich czaszkach różnic strukturalnych, które czyniłyby je z natury bardziej niebezpiecznymi niż inne rasy o podobnej wielkości.
— Istnieją pewne mity, że niektóre rasy mają „blokujące szczęki”, które czynią je szczególnie niebezpiecznymi, a nasze badania tego nie potwierdzają — powiedziała Waldrop w wywiadzie dla ”Newsweeka”: — Każdy pies może ugryźć i to mocno, jeśli zechce – dodała.
Także rasy historycznie hodowane do pracy węchowej nie wykazywały wyraźnych adaptacji węchowych w morfologii czaszki w porównaniu z innymi rasami. Odkrycia te są zgodne z wcześniejszymi badaniami pokazującymi na przykład, że mopsy przewyższają owczarki niemieckie w pracy węchowej, pomimo powszechnych założeń, że jest inaczej.
Co decyduje o umiejętnościach psa?
Jeśli kształt czaszki nie determinuje zdolności psa do wykonywania specjalistycznych zadań, to co ją determinuje? Według naukowców czynniki takie jak indywidualna osobowość odgrywają znacznie większą rolę w przydatności psa do wykonywania określonych zadań niż morfologia fizyczna.
— Widzimy teraz, że my, jako ludzie, mamy jeszcze o wiele więcej do nauczenia się o psach, niż myśleliśmy, a są to zwierzęta, z którymi spędzamy tak dużo czasu i z którymi jesteśmy tak blisko związani — powiedział ”Newsweekowi” współprowadzący badanie Nicholas Hebron.
— To oznacza, że jest o wiele więcej rzeczy, których nie wiemy o innych gatunkach. Tak więc finansowanie takich badań, aby pomóc nam dowiedzieć się więcej o zwierzętach, z którymi dzielimy planetę, jest naprawdę kluczowe, abyśmy mogli lepiej zrozumieć, jak z nimi współistnieć, ale też chronić je i im pomagać — kontynuował mężczyzna.
Kontrast z dzikimi zwierzętami
W badaniu sprawdzono również, jak czaszki psów domowych wypadają w porównaniu z czaszkami dzikich psowatych, takich jak wilki czy lisy.
W przeciwieństwie do psów domowych u dzikich gatunków wykryto kształty czaszek, które ściśle odpowiadały ich naturalnym potrzebom funkcjonalnym. Przykładowo, wydłużone pyski wilków są zoptymalizowane zarówno do polowania jak i wykrywania zapachów.
Co ciekawe, czaszki lisów znacznie przypominały te u niektórych ras domowych, takich jak teriery, które zostały wyhodowane do ścigania małych zdobyczy.
Tekst opublikowany w amerykańskim „Newsweeku”. Tytuł, lead i śródtytuły od redakcji „Newsweek Polska”.