
Co do zasady patogeny ptaków rzadko przenoszą się na ssaki. Jednak mit o roznoszącym grypę i histoplazmzę gołębiu nadal tkwi w umysłach mieszkańców miast.
Czy gołąb może przenieść choroby na ludzi?
Spośród chorób monitorowanych przez Główny Inspektorat Sanitarny gołębie miejskie mogą chorować na ornitozę i salmonellozę. Zwierzęta są w stanie przenosić je na ludzi, ale potencjał zoonotyczny działa też w drugą stronę – także ludzie mogą przenieść daną chorobę na inne zwierzę.
Fundacja Chatka Gołębia zapytała sanepid, ile było przypadków przeniesienia tych chorób z gołębi na ludzi w Polsce.
„Dwa przypadki zachorowań na ornitozę przez człowieka w całej Polsce. GIS nie ustalił żadnego związku zarażeń z gołębiami miejskimi. GIS nie posiada danych wskazujących na zarażenie się przez człowieka bakteriami Salmonella po kontakcie z gołębiami miejskimi” – podaje organizacja. „Nie szczujmy zwierzętami. Opierajmy się na danych, nie mitach” – zaapelowali wolontariusze.
Gołębie są też podejrzewane o roznoszenie obrzeżków, zwanych ptasimi kleszczami. Pajęczaki te żerują jednak tylko na ptakach i są rzadko spotykane w Polsce.
Organizacje opiekujące się zwierzętami promują adopcję gołębi – zarówno dzikich, jak i udomowionych, które nie mogą wrócić na wolność z powodu niestabilnego stanu zdrowia czy nieumiejętności przetrwania.
Gołębie miejskie (Columba livia) to powszechne ptasie symbole miast. Początkowo ptaki te, znane pod nazwą gołębie skalne, były gatunkiem dzikim, żyjącym w klifach i wydmach. Z czasem udomowiły się i przyzwyczaiły do życia w miastach. Znalazły w nich źródła pożywienia i schronienia.
Większość gatunków gołębi w Polsce jest pod ochroną, jednak obowiązują wobec nich różne reżimy ochronne. Trzy z nich objęte są ścisłą ochroną gatunkową – sierpówka, siniak i turkawka.
Gołąb miejski, licznie występujący w miastach, w sąsiedztwie człowieka, zakłada gniazda na budynkach. Jest objęty częściową ochroną gatunkową. Zakazy niszczenia siedlisk, gniazd, uniemożliwienia dostępu do schronień, umyślnego płoszenia i niepokojenia obowiązują wyłącznie w sytuacji, gdy w miejscach gniazdowania obecne są pisklęta tego gatunku.













