Zaobserwowano ok. 870 żubrów, w tym 107 cieląt. To mniej niż w zeszłym roku. Inwentaryzacja żubrów w Puszczy Białowieskiej prowadzona jest co roku.
2820 żubrów żyło na terenie Polski w 2024 r. – dane pochodzą z marca. Żubr jest największym ssakiem lądowym na naszym kontynencie. W Polsce żyje ok. 1/4 światowej populacji żubrów. Na wolności żyją m.in. w Puszczy Białowieskiej, Puszczy Knyszyńskiej, Puszczy Boreckiej, Bieszczadach, stada znajdują się też w Zachodniej Polsce, w Lasach Janowskich, Puszczy Augustowskiej i Puszczy Rominckiej.
Policzono żubry z białowieskiej populacji
Liczba żubrów bytujących na Podlasiu jest mniejsza niż rok temu – poinformował Białowieski Park Narodowy. Obserwacje tych wielkich zwierząt dowodzą, że spora grupa żubrów, licząca nawet 130 zwierząt, przemieściła się z Puszczy Białowieskiej do bratniej populacji na teren Nadleśnictwa Żednia. „To pierwsze potwierdzone telemetrycznie przejście nie tylko byków, ale i samicy między oboma populacjami” – podaje BPN.
Według przyrodników to dobra wiadomość, bo naturalny przepływ genów pomiędzy różnymi populacjami żubrów ma korzystny wpływ na utrzymanie zmienności genetycznej, a pośrednio i na zdrowie żubrów.
Zagrożeniami, z jakimi mierzy się ten niemal wymarły gatunek, są rowy melioracyjne, a także ruch drogowy. Każdego roku umiera średnio kilkadziesiąt żubrów (ok. 20-30).
Żubr, lądowy kolos wymarł i powrócił
Do rodzaju Bison należą zwierzęta, które niegdyś zasiedlały dwa kontynenty: Europę i Amerykę Północną. Rodzaj ten jest reprezentowany obecnie przez dwa gatunki – europejskiego żubra Bison bonasus i północno-amerykańskiego bizona Bison bison.
W obrębie obu gatunków wyróżnia się po dwa podgatunki (w Ameryce występował bizon preriowy i bizon leśny).
Jeden z podgatunków, czyli żubr kaukaski, nie dotrwał do naszych czasów (ostatni żubr tego podgatunku zginął na Kaukazie w 1927 r.). Żubr nizinny, zwany także białowieskim (Bison bonasus bonasus) kojarzy się właśnie z Puszczą Białowieską, ale jako wolno żyjący gatunek wyginął na wolności na początku XX w.
Lata 1920 do 1928 to jedyny okres nieobecności żubrów w Puszczy Białowieskiej. W 1929 r. do specjalnie przygotowanej zagrody wprowadzono kilku osobników. Stado z roku na roku się zwiększało.
W roku 1939 w puszczy było 16 zwierząt, przetrwały II wojnę światową. Po II wojnie światowej Puszcza Białowieska została podzielona granicą państwową: część zachodnia pozostała w Polsce, część wschodnia odeszła do Białorusi. W polskiej części położone były rezerwaty hodowlane z ocalałymi 17 żubrami.
„Losy żubra są przykładem jak można w bardzo krótkim czasie doprowadzić gatunek do krawędzi zagłady i jak wiele trudu trzeba włożyć w jego ratowanie. Uratowanie żubra było niewątpliwym sukcesem, lecz dalsze działania na rzecz ochrony tego reliktowego gatunku są nadal niezbędne” – podaje BPN.
Jednocześnie żubra kwalifikuje się obecnie jako gatunek bliski zagrożenia.
