Dorota jest lekarzem, zawsze marzyła, żeby mieszkać w ciepłym kraju. Przeprowadziła się więc do Andaluzji, niedaleko Malagi, ale dolatuje do pracy do Szwecji co miesiąc na dziesięć dni, dwa tygodnie.

– Andaluzja jest wspaniała, tutaj jest wszystko, czego potrzebuję. Z jednej strony morze, a z drugiej po dwóch godzinach jazdy samochodem jestem na stoku narciarskim. Marzyłam o tym, bo – wychowana w Gdyni – byłam skazana na latanie na narty samolotem – mówi.

Jarek był nauczycielem w Polsce, na Islandii pracuje w wielobranżowym sklepie, od śrubek po buty, następny obuwniczy jest ponad

400 km dalej. Wynajął dom w małej osadzie, z dala od cywilizacji, dokładnie taki, o jakim marzył. Dostał też 40 tys. koron miesięcznie od państwa, bo takie wsparcie przysługuje singlom. Samotnie w Islandii utrzymać się trudniej.

– Islandzki PR jest nadmuchany, pewne atuty wyolbrzymione. W teorii i na pierwszy rzut oka to społeczeństwo bardzo tolerancyjne i poprawne politycznie. Myślę jednak, że są tej poprawności wyuczeni. Islandczyk nigdy nie powie ci wprost, co o tobie myśli, ale pokaże ci bez słów, że jesteś dla niego jak powietrze.

Piotr uczył w szkole o „Trenach”, „Dziadach” i „Weselu”. W pewnym momencie zorientował się, że musiał spłacić dług, który powstał nie z jego winy. Wiedział, że w Polsce będzie taką kwotę zwracał kilkanaście lat. Obliczył, że spłata w Norwegii zajmie zaledwie kilka.

– Wiele osób, które wyjechały do Norwegii, to ludzie wykształceni – mówi Piotr. – Inżynierowie układający płytki, absolwentki pedagogiki myjące okna, socjologowie kładący cegły czy dyrektor fabryki wywożący śmieci. Żadna praca nie hańbi. Ja też robiłem wszystko, co mogłem. Około 80 proc. placów budowy w Norwegii jest obsługiwanych przez Polaków, dlatego z miejsca jesteśmy postrzegani jako specjaliści.

Nie ma typowego emigranta, a jedynym wspólnym punktem łączącym ich wszystkich jest przekonanie, że ojczyzna nie daje im możliwości, żeby przeżyć życie tak, jak by chcieli.

Czytajcie rozmowy z Polakami, którzy wyjechali z kraju i pozostałe zgromadzone w najnowszym wydaniu „Newsweek. Wywiady”.

Jacek Tomczuk, redaktor prowadzący

Daniel Olbrychski

Nawet nicnierobienie jest pasjonujące. Nigdy nie byłem aktorskim pracoholikiem. Moje życie jest równie ciekawe jak role

Anna Kubczak

Kosmiczna dziewczyna. Skąd ona się wzięła? Nie wiem, czy moja mama ją urodziła, czy ona z gwiazdy spadła – Korę Jackowską wspomina jej siostra

Salman Rushdie

Rozpacz prowadzi donikąd. Dlaczego jeden z najsłynniejszych pisarzy świata nie chce rozmawiać o wyroku śmierci, ale postanowił napisać książkę o ostatnim zamachu na swoje życie? Co go stworzyło jako człowieka i pisarza oraz dlaczego jego ulubionym poetą jest Zbigniew Herbert?

Orhan Pamuk

Popadam w paranoję Nowa powieść to historia epidemii z początku XX w., ale też rzecz o narodzinach nacjonalizmu. – Moja najbardziej polityczna książka od czasu „Śniegu” – mówi słynny pisarz

Jakub Żulczyk

Czeka nas epidemia uzależnień. Za tym całym kołowrotem tkwi czarna dziura. Ludzie desperacko próbują wypełnić ją różnymi świeckimi religiami. Myślę, że jedyną odpowiedzią jest zwrot ku drugiemu człowiekowi

Ewa Krawczyk

Turkusowy surdut. W domu jego ulubionym strojem był dres, ale scena była święta – zawsze makijaż, eleganckie ubranie – o prywatnym życiu piosenkarza, jego chorobie i amerykańskiej karierze opowiada żona Krzysztofa Krawczyka

Tomasz Gollob

Mój ból codzienny. Każdy mój dzień to sprawdzian wytrzymałości. Walka o to, żeby żyć

Małgorzata i Marek Krajewscy

Kiedy pije kobieta. O chorobie alkoholowej, ukrywaniu się, strachu przed zadawaniem pytań i poczuciu winy

prof. Tadeusz Gadacz

Wojna o polski tron. Demon, który wspiera kolegów pedofilów? To byłoby zbyt proste. Nie usprawiedliwiam Karola Wojtyły, ale to postać tragiczna, którą zmieliły młyny historii, polityki, Kościoła instytucjonalnego

Patrycja Wieczorkiewicz i Aleksandra Herzyk

Tylko leżeć i gnić. Incele wierzą, że kobiety ich nie chcą, bo przegrali na genetycznej loterii. – To się może skończyć przemocą – mówią autorki książki „Przegryw. Mężczyźni w pułapce gniewu i samotności”

Zygmunt Stępiński

Ojciec wolałby lipy. Po co na pl. Piłsudskiego odtwarzać carską, imperialną architekturę? – syn projektanta Grobu Nieznanego Żołnierza o tym, dlaczego odbudowa pałacu Saskiego to zły pomysł54

Andrzej Leder

Rzeczywistość konfliktu – Pojawienie się nienawiści jako zjawiska politycznego jest powrotem czegoś, co tylko przez pewien czas było w historii Zachodu wyparte

Norwegia

Zgrzyt w norweskim raju. Na liście najpopularniejszych obelg używanych w norweskich szkołach obok „homo”, „dziwki”, „Żyda”, „ciapatego” i „ziemniaka” jest też „Polak” 64

Islandia

Samotność emigranta. Islandczyk nigdy nie powie ci wprost, co myśli o tobie, ale pokaże ci bez słowa, że jesteś jak powietrze. Trudno tu sobie poradzić obcemu i w pojedynkę

Hiszpania

Przerwa od Polski – Hiszpanie mają otwarte głowy i ciepłe podejście do wszystkiego co ludzkie, nie są też tak nerwowi jak Polacy

Ewa Ewart

Autodestrukcja. Chciałabym, żeby przekaz tego filmu był wykrzyczeniem w twarz naszej zbiorowej głupoty. W sposób świadomy kroczymy ku przepaści – mówi reżyserka filmu „Do ostatniej kropli”

Martín Caparrós

Przegrana Ñameryka. Ameryka Łacińska wydaje nam się dużo ważniejsza, niż jest w rzeczywistości. Tak naprawdę to mały region o niewielkim znaczeniu na scenie globalnej – mówi znany argentyński pisarz, autor „Głodu” i „Ñameryki”

Kai Strittmatter

Chiński „raport mniejszości” Cyfrowy totalitaryzm jest wręcz doskonały, bo przenika do umysłu i sam stajesz się dla siebie policjantem – mówi autor książki o dyktaturze Xi Jinpinga

Wacław Radziwinowicz

To pacan, nie diabeł. Świat według kursów KGB i zasady ulicy, na jakich się wychował, są proste. Mocne chłopaki nie dają się obrażać i pierwsi biją w mordę. Taki jest Putin – opowiada jeden z nielicznych Polaków, którzy rozmawiali z kremlowskim dyktatorem

Kamil Wyszkowski

Przed nami biblijna wędrówka ludów. Na górnym pokładzie Titanica trwa zabawa 47 państw, które stać na fast fashion i wyrzucanie jedzenia z lodówek. Blisko 150 biedaków spod pokładu ma się coraz gorzej. Kiedy wedrą się na górę, zafundujemy sobie zniszczenia na niespotykaną skalę – mówi szef UN Global Compact Poland

Serhii Plokhy

Tak skończy się wojna. Ukraina przetrwa. Możliwe jednak, że pojawi się na politycznej mapie Europy podzielona jak zimnowojenne Niemcy – mówi znany ukraiński historyk

Udział

Leave A Reply

Exit mobile version