Pomimo dziesięcioleci badań wiele pytań dotyczących zachowania i śpiewu humbaków pozostaje bez odpowiedzi. Nowe badania ujawniły codzienny schemat, zgodnie z którym wieloryby w ciągu dnia oddalają się ze śpiewem na głębsze wody, a wieczorem wracają do pobliskiego brzegu.
Badaniami kierował Uniwersytet Hawajski we współpracy z Narodowym Rezerwatem Morskim Humbaków na Wyspach Hawajskich NOAA, opublikowano je w Royal Society Open Science.
Anke Kügler, główna autorka badania, która była doktorantką w programie dla absolwentów biologii morskiej na UH Mānoa na Uniwersytecie Kalifornijskim wyjaśniła, że humbaki próbują w ten sposób zmniejszyć ryzyko zagłuszenia ich śpiewu w pobliżu brzegu, gdzie jest wiele wielorybów. O zachodzie Słońca z kolei zbliżają się do brzegu najprawdopodobniej po to, żeby uniknąć wieczornego chóru innych zwierząt na głębszych wodach.
Uważa się, że śpiew humbaka odgrywa ważną rolę w ich życiu. Nowe odkrycia podkreślają znaczenie, jakie dla śpiewaków płci męskiej ma środowisko pełne akustycznego zamieszania. Dotychczas badania koncentrowały się na obawach związanych z hałasem pochodzenia antropogenicznego, czyli w wyniku działalności człowieka. Przeoczono więc wpływ hałasu pochodzenia naturalnego, łącznie z tym, kiedy jeden wieloryb zagłusza śpiew innego osobnika, jak zaznaczyła Anke Kügler.
Humbaki mają na Hawajach znaczenie ekologiczne, gospodarcze i kulturowe, a ich śpiew jest ikoną na całym świecie.
„Naszym wspólnym kuleana (obowiązkiem – red.) jest bycie zarządcami koholā (humbaków – red.)” – powiedział Lammers. „Ta i przyszłe prace przyczyniają się do realizacji planu zarządzania rezerwatem poprzez opracowanie i wdrożenie kluczowych badań nad humbakami i ich siedliskami, aby pomóc w utrzymaniu zdrowej, zrównoważonej populacji”.
Literatura: Anke Kügler et al, Diel spatio-temporal patterns of humpback whale singing on a high-density breeding ground, Royal Society Open Science (2024). DOI: 10.1098/rsos.230279
