30 dem w trzy dni to naprawdę dużo. Wystarczająco w każdym razie, by nasunęło się kilka wniosków.
Next Fest October 2024
Po pierwsze: konkurencja na rynku gier jest przeogromna. To niby coś oczywistego i wiadomego już od dawna, ale nigdy jeszcze nie dotarło do mnie tak mocno. Wśród sprawdzonych przeze mnie tytułów jest wiele, którym chciałbym dać szansę, spędzić z nimi nieco więcej czasu. Kilka lat temu może nawet przeszedłbym połowę z tych 30 gier. Dzisiaj wiem, że nie ma na to szans, bo zanim chociaż napocznę przedstawione tutaj tytuły, wyjdzie setka kolejnych wartych sprawdzenia.
Po drugie, nisza z tagiem „roguelike” weszła już w ten etap rozwoju, gdzie od nadmiaru zaczyna robić się niedobrze. Na karciane bękarty Slay the Spire ciężko już nawet patrzeć (choć udało znaleźć się dwie perełki). Na klony Hadesa i Dead Cells reaguję równie alergicznie. Wiele produkcji wygląda zwyczajnie jak skok na kasę, tani fajans. Nasuwa się też podejrzenie o wykorzystywanie grafik robionych przez sztuczną inteligencję. Co za dużo, to niezdrowo.
Po trzecie, w tym zalewie nowych gier wciąż znaleźć można rzeczy oryginalne, zrobione ze smakiem, humorem, inteligentnie. To cieszy. Zwłaszcza, że nie chodzi o pojedyncze przypadki, a naprawdę dużą liczbę tytułów. Weźmy pod uwagę, że zagrałem przecież tylko w mały wycinek tego, co było dostępne, a opisałem jeszcze mniejszy, by nie marnować czasu na totalny chłam.
Z góry przepraszam też za faworyzowanie karcianek i drobnych „indyków”. W końcu to subiektywna lista, a większe produkcje na pewno same znajdą do Was swoją drogę.
Zapowiadana szumnie jako nowa gra twórców Dead Cells. Gra się przyjemnie, ale po co komu taka gra, kiedy będzie Hades 2? Grafika też nie w moim stylu.
The Precinct – 8,5/10
Odwrócone GTA, w którym gramy policjantem. Wygląda jeszcze trochę surowo ale super jest tutaj postawienie na szczegółowość procedur. Inaczej podejdziemy do wandala, który maluje graffiti na ścianie, a inaczej do złodzieja. Coś nowego.
SKOGDAL – 9/10
Punkowa wariacja na temat Slay the Spire. Produkcja z jajem! Jak dla mnie największy wygrany tej edycji Next Fest.
As We Descend – 9/10
Inna świetnie zapowiadająca się karcianka. Trochę czuć tu Slay the Spire, trochę Frostpunk.
Loco Motive – 8/10
Przygodówka point and click. Ładna i zabawna, chociaż duużo w niej gadania. Nie mój gatunek, ale chyba i tak spróbuję rozwiązać zagadkę . Wciąga.
Delta Force – 8/10
Call of Duty w Tarkovie. Niby fajne, ale wracam do PUBG.
Kill the Shadow – 9/10
Kolejna gra, na którą niesamowicie się nakręciłem. Bardzo klimatyczna historia detektywistyczna. W demie wydawała się trochę liniowa, ale na sto procent zagram po premierze.
Symphonia – 7/10
Piękna i świetnie udźwiękowiona platformówka, ale… sterowanie nie do końca do mnie przemawia. Wygląda na hit pokroju Ori, ale gra się po prostu niezbyt przyjemnie.
Lonely Mountain: Snow Riders – 8/10
Zjeżdżałem już z Samotnej Góry na rowerze. Narty tak samo dają radę.
Wild Woods – 8,5/10
Zanosi się na hit co-opowy.
Battle Train – 6/10
Intro pręży muskuły, by później dać nam dosyć surowo wyglądającą (mini) gierkę. Mechaniki roguelike mogą uratować, ale to nie mój setting.
Commander Quest – 6,5/10
Jeszcze jeden pomysł na to, jak wykorzystać modę na roguelike. Przyznam, że zmęczył mnie przez weekend ten gatunek, a wszystkich ogranych dem przecież tutaj nie uwzględniłem.
Warside – 7/10
Advance Wars A.D. 2025.
Untraveled Lands: Chantico – 6/10
Wciągająca ciekawostka: crafting, karty, eksploracja.
Spilled! – 6/10
Relaksująca gra ekologiczna.
Is this Game Trying to Kill Me? – 7,5/10
Moja pierwsza myśl, to skojarzenie z Inscryption, ale nasuwa się też mniej znany tytuł – Alba. Pomysłowa gra z rozwiązywaniem zagadek. Jestem ciekawy, jak będzie wyglądać w całości.
Keep Driving – 6/10
Dorzucam tutaj ze względu na świetny soundtrack, ale samej gry nie jestem pewny. Kilka lat temu mogłaby namieszać w indie światku, ale teraz konkurencja jest tak ogromna, że raczej przepadnie.
StarVaders – 8/10
Są karty, jest trochę strategii. You son of a bi***, I’m in.
