ie wiemy, jakie role przyjdzie nam zagrać na tej scenie. I jak dużo ich będzie. Nie wiemy, która z nich będzie tą jedyną ważną, najważniejszą. Którą uda się wypełnić tak, by uczyniła nas osobą kompletną i spójną. Taką, o której powiemy bez wątpliwości, że to właśnie ona nas definiuje, że to w niej realizujemy wszystkie swoje pragnienia i egzystencjalne dążenie. Nie wiemy nawet, czy to w ogóle jest możliwe, by definiowała i spełniała nas taka jedna, nawet bardzo ważna rola. Bo czy można być tylko rodzicem, partnerką, pracownikiem, twórcą, szefem, córką, przyjaciółką albo siostrą? Nawet jeśli ktoś powie, że czuje się przede wszystkim matką albo przede wszystkim twórcą, to istnieje jeszcze coś poza tym nieokreślonym, niepozwalającym na wyłączność „przede wszystkim”. Takie sceny, gdzie czekają na niego inne role, gdzie będzie się w nie przebierał stosownie do okazji, czasem je mieszał, a czasem jakąś porzuci, rozumiejąc, że do niej nie pasuje. Może sięgnie po maskę? Zagrać
siebie-nie-siebie to też rola, przydatna, gdy trzeba przykryć coś, czym życie zaskoczy, albo gdy trudno się odsłonić.
W każdej roli, nawet w porzuconej i nawet w tej pod maską, można znaleźć cząstkę siebie. Taki kawałek swojej historii, który gdzieś się zaczyna i w jakimś momencie się kończy, by mógł znowu zacząć się kolejny. Dzięki któremu możemy być każdym po trochu i w każdym się trochę spełniać.
Iwona Zabielska-Stadnik, redaktor naczelna, iwona.zabielska@gmail.com
Spis treści:
Felieton literacki Grzegorza Kasdepke
Felieton rysunkowy Magdy Danaj
Felieton Prosto z lasu Katarzyny Simonienko
TEMAT DO ROZMOWY
Misja, czyli rola życia. O tym, czy swoje zadanie życiowe wybieramy w sposób wolny i świadomy – mówi psycholog dr hab. Bartłomiej Dobroczyński
STREFA OSOBISTA
Złożeni z ról. W jaki sposób nasze złożone „ja” odnajduje się w pełnionych przez nas rolach
Ukryte dziedzictwo ról. Jaką rolę w naszym życiu odgrywają wzorce międzypokoleniowe
Dojrzewanie w rolach. Czego potrzebujemy, by móc sprawnie angażować się w życie
Drodzy bracia i siostry. Co decyduje o tym, czy będziemy się spełniać w roli brata lub siostry
NA STAŁE / PORĘBSKA GRA DLA PAR Dwoje w zamkniętym kole. Dlaczego w związku oboje trzymamy się kurczowo swoich ról, gdy przychodzi trudny emocjonalnie moment
Uparcie czekając na miłość. Dlaczego kobiety trwają w związkach z partnerami, którzy borykają się z problemami uzależnienia lub przemocy
NA STAŁE / FLIS MIĘDZY SERCEM A ROZUMEM Wybory w rozkroku. A gdyby tak wszystko rzucić i zacząć od nowa
Dystans, który zbliża. O tym, co zyskujemy, kiedy potrafimy się wobec siebie zdystansować, i dlaczego nie warto dystansować się za bardzo – mówi psychoterapeuta i psychiatra prof. dr hab. n. med. Bogdan de Barbaro
STREFA SPOŁECZNA
W strukturze dziobania. Jak układają się role w różnych hierarchiach i czy wciąż ich potrzebujemy
Role lojalności. O tym, jaką rolę odgrywa w naszym życiu lojalność, jak mocno ją cenimy u siebie i u innych – mówi psycholożka Zuzanna Butryn
Role w konflikcie. Jak godzić role i ich potrzeby z obowiązkami
CYKL: WZMACNIAMY GŁOS KOBIET Każdy ma potencjał na lidera. O co tak naprawdę chodzi w przywództwie – mówi Magdalena Tchórznicka, prezeska zarządu Szkoły Liderstwa im. Zbigniewa Pełczyńskiego
Napęd każdej roli. Od czego zależy to, że niektóre nasze więzi wysychają, a inne stają się rwącymi nurtami, których siły nie sposób zatrzymać
Ta trzecia osoba. O tym, dlaczego ktoś decyduje się być tą trzecią osobą i czy zawsze jest tłem czyjegoś życia – mówi seksuolog i terapeuta dr n. med. Robert Kowalczyk
STREFA ZAWODOWA
Rola do narzekania. W pracy irytuje nas narzekanie współpracowników, ale sami też narzekamy. Dlaczego?
„Kropki” dobrego życia. Jak mikronawyki rządzą naszym życiem
STREFA ZDROWIA
NA STAŁE / GUTRAL PYTA Rozkładanie akcentów. Autonomia, kompetencja oraz relacje – od czego zależy, na którą z tych potrzeb kładziemy akcent, i czy możemy je harmonijnie synchronizować
Odpowiedzialność wchodzi w role. Dlaczego unikamy odpowiedzialności
Nie dla mnie ta gra. Co jest dla nas ważniejsze: jak ktoś inny czuje się w stosunku do mnie czy jak ja czuję się w stosunku do siebie
Ta rola mi nie pasuje. Co sprzyja wyjściu z roli, której mamy dość?
Wszyscy jesteśmy aktorami. O tym, co daje nam umiejętność zrzucenia maski w odpowiednim momencie – mówi psycholog prof. dr hab. Piotr Oleś
Osobowość w roli opiekuna. Z czym mierzy się opiekun w roli, jakiej dla siebie nie przewidział
Genialne połączenie. Jaki wpływ na nasz dobrostan mają szczepy bakterii
Felieton z wycinków: drugie życie słów
