Timur Iwanow, rosyjski wiceminister obrony został aresztowany we wtorek. Informacje przekazała służba prasowa Komitetu Śledczego Federacji Rosyjskiej. Jak wskazano, zatrzymanie miało związek z „podejrzeniem popełnienia przestępstwa przyjęcia łapówki”.
Rosyjski portal Ważnyje Istorii przekazał w środę, powołując się na źródła w FSB, że Iwanow oskarżony jest o zdradę stanu. Jak podano, Kreml nie chce jeszcze informować o zdradzie stanu zastępcy Szojgu. – Łapówka to tylko pod publikę. Na razie nie chcą publicznie mówić o zdradzie stanu, skandal jest duży, w końcu to zastępca ministra obrony – przekazało źródło w FSB.
– Za korupcję nikt by go nie zatrzymał. Oni tam na Kremlu o wszystkim wiedzieli. Putin wydał polecenie o aresztowaniu, gdy udało się go przekonać, że chodzi o zdradę stanu – oświadczył drugi rozmówca portalu.
Rosja. Reakcja Kremla na zatrzymanie zastępcy Szojgu
Do doniesień odniósł się w środę rzecznik Kremla Dmitrij Pieskow. – Trzeba skupić się na oficjalnych informacjach – przekazał, cytowany przez prokremlowską agencję Ria Nowosti.
W ocenie Pieskowa doniesienia mediów to „spekulacje„. Jak dodał, w sprawie prowadzone jest śledztwo.
Ria Nowosti przytoczyła również wypowiedź adwokata zastępcy Szojgu. Stwierdził, że jego klient jest oskarżony wyłącznie o przyjęcie łapówki. Doniesienia o zdradzie stanu mają być „kłamstwem”.
Kim jest Timur Iwanow?
Timur Iwanow od 2016 jest wiceministrem obrony Rosji. W resorcie odpowiada za organizację zarządzania nieruchomościami wojskowymi oraz wsparcie medyczne dla rosyjskiego wojska. Nazdrowował również zakupy towarów dla służb obrony państwa.
Instytucja stworzona przez zmarłego lidera rosyjskiej opozycji Aleksieja Nawalego – Fundacja Antykorupcyjna – objęła Iwanowa śledztwem. Jak udało się ustalić, zastępca Szojgu miał nadzorować i czerpać zyski z projektów budowlanych w ukraińskim mieście Mariupol, obecnie kontrolowanym przez Rosję.
Iwanow jest objęty sankcjami unijnymi. Według śledztwa Fundacji Antykorupcyjnej rozwiódł się z żoną, by umożliwić jej ominięcie ograniczeń.
Źródło: Ważnyje Istorii, Ukrainska Prawda
