Podatek od kota, choć nie jest oficjalnie ujęty w przepisach jako odrębne zobowiązanie, wynika z przepisów o podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC). Obowiązek jego zapłaty dotyczy osób kupujących kota za określoną kwotę, a brak wywiązania się z tej powinności może skutkować wysoką karą finansową.
Kiedy należy zapłacić podatek od kota?
Podatek od kota obowiązuje w przypadku zakupu zwierzęcia za co najmniej 1000 zł. Przepisy PCC nakładają opłatę w wysokości 2% wartości zakupu. Oznacza to, że jeśli cena kota wynosi 1000 zł, kupujący musi zapłacić 20 zł podatku. W przypadku rasowych kotów, których ceny sięgają kilku tysięcy złotych, wysokość podatku proporcjonalnie wzrasta – dla kota brytyjskiego krótkowłosego kosztującego od 2000 zł do 5000 zł, podatek wyniesie od 40 zł do 100 zł, a dla maine coon od 70 zł do 120 zł.
Obowiązek zapłaty leży po stronie kupującego, który ma na to 14 dni od zakupu. W tym czasie należy złożyć deklarację PCC-3 w urzędzie skarbowym i uregulować opłatę.
Kto nie musi płacić podatku?
Nie wszyscy właściciele kotów są zobowiązani do uiszczania podatku. Z opłaty zwolnieni są:
- Osoby, które otrzymały kota w darowiźnie (o wartości nieprzekraczającej limitu dla trzeciej grupy podatkowej).
- Kupujący, którzy nabyli zwierzę od sprzedawcy wystawiającego fakturę VAT.
- Osoby, które adoptowały kota ze schroniska.
- Właściciele kotów przygarniętych z ulicy lub w inny sposób bez zawierania umowy kupna-sprzedaży.
Kary za brak zapłaty
Nieuiszczenie podatku PCC od zakupu kota może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi. Kara za brak zgłoszenia do urzędu skarbowego wynosi od 1/10 do 20-krotności minimalnej pensji. W 2025 roku, przy minimalnym wynagrodzeniu wynoszącym 4666 zł brutto, kary wahają się od 466 zł do nawet 93 320 zł.
Zakup kota wiąże się z obowiązkiem podatkowym, jeśli cena zwierzęcia przekracza 1000 zł. Uniknięcie opłaty może być możliwe tylko w określonych sytuacjach, takich jak adopcja czy zakup od sprzedawcy wystawiającego fakturę VAT. W przeciwnym razie właściciel kota naraża się na surowe kary finansowe.
