Powrót rządów prawa. I sprawiedliwości

Zaufanie w polityce bywa silną walutą, ale o swoją wiarygodność trzeba dbać. Nie tylko w stosunkach z UE, ale także na krajowym podwórku. Wyparowała euforia po październikowych wyborach, ludzie czekają na realne zmiany. I tu rząd Donalda Tuska niemal wszędzie jest między młotem a kowadłem. Komisje śledcze nie zaspokoiły apetytu na prawdę i rozliczenia. Przed prokuraturami nie widać kolejek polityków z zarzutami, choć od lat, dzięki mediom, wiemy, co działo się np. w Funduszu Sprawiedliwości, a od kilku tygodni wiemy to także dzięki zeznaniom człowieka z wewnątrz i jego nagraniom. Słyszymy na nich, że politycy Suwerennej Polski doskonale wiedzieli, że łamią prawo, i przygotowywali się do mataczenia. Mieli też swoich ludzi w resorcie, którzy już po wyborach donosili, co dzieje się w śledztwie w sprawie Funduszu. Gołym okiem widać, że była to grupa równie zorganizowana w swych działaniach, co zdemoralizowana. Ale karząca ręka sprawiedliwości potrzebuje czasu, by działać skutecznie, nie pod publiczkę.

Wyborca koalicji demokratycznej na pewno jest też zdezorientowany tym, co dzieje się przy wschodniej granicy: aktywiści alarmują, że pushbacki wobec migrantów nie ustały, rząd chce wzmacniać postawiony przez PiS płot i przywrócił strefę zakazu wstępu. Oczywiście wiemy, że wojna hybrydowa to już nie teoria: prawdziwi dywersanci wzniecają prawdziwe pożary, a wysyłani przez Putina i Łukaszenkę migranci coraz mocniej napierają na granicę. Premier Tusk przyznał na jednym ze spotkań, że stara się godzić ogień z wodą: twardą kontrolę granic i zachowanie w tym wszystkim człowieczeństwa. W tej właśnie kolejności.

Zwykły wyborca nie zaprząta sobie jednak głowy niuansami. Jeśli straci resztki zaufania do nowej władzy, to zamiast powrotu rządów prawa i sprawiedliwości czeka nas powrót rządu Prawa i Sprawiedliwości.