Najnowsze badanie przeprowadzone przez biologów pomogło zdobyć nowe informacje na temat pszczół. Za pomocą nowoczesnej technologii, naukowcom udało się dokładnie przyjrzeć tym owadom i odpowiedzieć na pytanie: jak daleko podróżują one w poszukiwaniu nektaru i pyłku?
— Jeśli wyjmiesz pszczołę z ula i umieścisz ją w odległości do 10 kilometrów od niego, będzie ona w stanie tam wrócić. Mogą one pokonywać bardzo, bardzo duże odległości — powiedziała ”Newsweekowi” Margarita López-Uribe, profesorka entomologii na Penn State University i autorka artykułu opublikowanego na stronie HardwareX.
Do tej pory naukowcy zbierali informacje na temat miejsca żerowania tych owadów, obserwując ich ”kołysanie”. Jest to rodzaj tańca, który wykonuje pszczoła, aby przekazać, gdzie znalazła źródło pożywienia. Dekodując ten taniec, naukowcy mogą oszacować odległości odbywanych przez nie lotów.
Badanie opisuje metodę cyfrową, opracowaną przez entomologów we współpracy z inżynierami, która nie wymaga czasochłonnych bezpośrednich obserwacji.
Najnowsza technologia
Naukowcy wykorzystali AprilTags, kod QR mniejszy niż ludzki paznokieć. Taki kod można przykleić do pszczoły bez powodowania żadnych szkód. Przez całą wiosnę i lato, naukowcy co dwa tygodnie znakowali 600 młodych pszczół z sześciu kolonii, które dopiero co wyłoniły się z komórek. Łącznie oznakowano ponad 32 tys. owadów w sześciu pasiekach.
— Posiadanie tych zautomatyzowanych urządzeń, dzięki którym można oznaczać i stale obserwować setki pszczół jednocześnie w sposób nieprzerwany przez kilka tygodni, pozwoli na prowadzenie obserwacji w sposób, który jest niemożliwy dla ludzi — powiedziała López-Uribe.
W każdym ulu znalazły się kamery, które działały 24 godziny na dobę przez siedem dni w tygodniu. Podłączono je do mikrokomputera, a przechowywane na nim dane były co tydzień przesyłane do laptopów badaczy.
Odkrycie pomocne dla pszczelarzy
Naukowcy twierdzą, że technologia ta może zostać zastosowana także w przypadku innych owadów i może być pomocna przy wybraniu odpowiedniego miejsca do budowy ula dla pszczół miodnych.
— Obszary o dużym zanieczyszczeniu nie są miejscem, w pobliżu którego chcemy mieć pszczoły — wyjaśniła López-Uribe— Myślę, że zrozumienie tej potencjalnej zdolności do szacowania odległości żerowania może być bardzo pomocne.
— Jednym z najbardziej interesujących aspektów badań jest to, że były one możliwe dzięki współpracy entmologów z inżynierami — kontynuowała — Wnieśli oni całą swoją wiedzę techniczną. Wnieśli podejście do nauki polegające na rozwiązywaniu problemów. Naprawdę pomogli nam podejść do kwestii biologicznych w zupełnie inny sposób.
Tekst opublikowany w amerykańskim „Newsweeku”. Tytuł, lead i śródtytuły od redakcji „Newsweek Polska”.
